Vaftiz de, renklendirme ve stil olarak diğer sahneler ile benzer özellikler taşır. Ağırlıklı tonlar; açık kahverengi, beyaz ve arka planda açık yeşildir. Hz. İsa, Şeria Nehri’nde çıplak olarak vaftiz olmaktadır. Hz. İsa’nın ayaklarının yanında Şeria Nehri’ni temsil eden ihtiyar kısmen görülebilir durumdadır ve Hz. İsa çıplak olarak resmedilmiştir. Vaftizci Yahya, eli ile Hz. İsa’yı vaftiz etmektedir ve giysisini belinden iple bağlamıştır. Kutsal Ruh’u simgeleyen güvercin Hz. İsa’ya doğru uçar vaziyette betimlenmiştir. Saklı Şapel’deki Vaftiz sahnesi, Mağara tapınak doğu dış duvarındaki  Vaftiz sahnesinden stil, boyama ve üslup olarak çok zayıftır ve çok daha bir erken dönemin izlerini taşımaktadır.

‍

Bilinen başkalaşım sahnelerine benzer özellikte fakat Saklı Şapel’deki diğer boyamalar gibi daha basit bir üslupta resmedilmiştir. Sahnede, İlyas ve Musa peygamberler başkalaşıma tanıklık ederken, üç havari yerde yatmakta, Petrus Hz. İsa’ya bir şeyler söylemeye çalışmaktadır. Saklı Şapel’deki Başkalaşım sahnesi
Mağara tapınak doğu duvarındaki Başkalaşım sahnesinden stil ve boyama üslubu olarak farklıdır. Saklı Şapel’de Hz. İsa, beyaz bir mandorla içinde etrafına ışık saçarak göğe yükselirken resmedilmiştir. Stil erken Kapadokya üslubu ile benzeşir.

Sahne, bilinen Koimesisler ile benzer şekilde fakat daha basit bir üslupla işlenmiştir. Figürlerin yüzlerindeki ifadeler, arka plan gibi özellikler, Manastır’ın diğer kısımlarındaki benzerlerinden daha basit üsluptadır. Sadece, Hz. Meryem, İsa, Hz. Meryem’in Ruhunu temsil eden bebek ve meleklerin başında hale vardır. Çok fazla detaya girilmemiştir. Saklı Şapel’deki Koimesis sahnesi, stil ve boyama özellikleri bakımından, Mağara tapınak güney giriş kapısı üzerinde bulunan Koimesis sahnesinden farklıdır ve mezkur şapeldeki diğer boyamalar gibi daha eski bir dönemin özelliklerini taşır.

Sahne bütünlüğü bozulmuş olmasına rağmen, endişe ile bekleyen Yusuf, ilk tapınıcılar olan çobanları temsil eden dört koyun, doğulu üç müneccim, ebeler Salome ve Mea ve yatar pozisyonda resmedilmiş olan Hz. Meryem’in ayak kısmı görülebilir durumdadır. Boyama, diğer sahneler gibi çok detaylı olmamakla birlikte, doğum olayının tümünü yansıtır özelliktedir. Ağırlıklı tonlar; açık ve koyu kahverengi, beyaz, sarı ve açık yeşildir. Saklı Şapel’deki Genesis sahnesi, stil ve boyama özellikleri bakımından, Mağara tapınak şapel duvarındaki Genesis sahnesinden farklıdır ve diğer boyamalar gibi daha eski bir dönemin özelliklerini taşır.

Evangelistler gibi, Hagia Mandalion sahnesi de Sumela Manastırı’nın keşiş hücreleri kısmındaki şapellerden bir tanenin apsisinde de bulunur. Saklı Şapel’deki son sahne olan Hagia Mandalion, giriş kapısının iç kısmında, kapı sövesini desteklemek üzere üst kısma yerleştirilen ağaç yontu hatılların üzerine işlenmiştir. Sol üst tarafı, yıkılan duvar neticesinde tahrip olmakla birlikte, sahne bütünlüğü oldukça iyi bir durumdadır. Mendili tutmakta olan melekler resmedilmemiştir. Renkler ve stil diğer sahneler ile benzerlik taşır. Trabzon Ayasofya’daki Hagia Mandalion sahnesi de Batı Narteks, Çan kulesi tarafındaki kapının iç üst kısmında bulunur ve daha detaylı olarak betimlenmiştir. Sumela Manastırı’ndaki örnek ise; çan kulesinin güneyindeki küçük şapelin apsisinde bulunur.